2. De eerste onderzoeken
Woensdag 5 december
Vanavond Sinterklaas avond maar eerst even een PET en CT scan laten maken. Er wordt een radioactief middeltje in mn lijf gespoten en ik moet een uurtje rustig en onbeweeglijk blijven liggen. Daarna volgt de PET en CT scan. Het was redelijk relaxed totdat ik naar buiten ging en de verpleegkundige vroeg of ik lang op de uitslag moest wachten… Had ze misschien iets gezien wat niet goed was?
Een vlakke sinterklaasavond volgt, de kinderen blij en ik afwezig met mijn gedachten ergens anders..
Donderdag 6 december 9.30u
Ik was gewaarschuwd dat het bronchoscopie onderzoek niet fijn zou zijn. Je keel wordt verdoofd met een spray. Je voelt dan letterlijk een blok in je keel en je kunt niet meer slikken. Je gaat op een bedje liggen en dan gaat de longarts met een camera via je keel en stembanden naar binnen in je longen kijken. Daar haalt hij dan weefsel weg en bekijkt de longen.
Ik had er bij voorbaat geen heel goed gevoel bij. Misschien wel omdat ik juist die ochtend bloed ophoestte. Dat deed ik eerder al een heel klein beetje af en toe maar vandaag was het gewoon niet goed en te veel.
Ik zou heel gedetailleerd kunnen beschrijven hoe het ging, maar de bottom line is dat het een heel erg vervelend onderzoek is.. ik moest verschrikkelijk hoesten, er werd een zoutoplossing in mn longen gespoten en ook weer opgezogen én ik merkte dat de arts niet tevreden was en dat hij moeite moest doen om te krijgen wat hij wilde.
Na het onderzoek mocht ik een paar minuten uitrusten en toen kwam de arts naar me toe. Ik zag aan zijn lichaamstaal dat het foute boel was. ‘Ik kan je niet geruststellen’, zei hij bijna nederig, ‘Ik zie een actief proces in de slijmvliezen.’! Duidelijke taal! Terwijl ik nog lag bij te komen van het onderzoek klonk de opmerking als een strafeis van formaat van de officier van Justitie.
Ook de verpleegkundige benaderde me nederig en bracht me terug naar Miriam die in de wachtkamer zat te wachten. Twee passen voor ik bij Miriam was vroeg ze, terwijl ook hier de wachtkamer vrij vol zat en iedereen ons zag, of we misschien even apart wilden zitten in een kamertje… huh? Is het echt zó erg??!?! Ik was verdoofd en er kwam even niks meer binnen.
Gaandeweg de dag daalt de ernst van het onderzoek in. Het wordt tijd om mn zakelijke zaken te gaan regelen/in gang te zetten/stopzetten en mensen langzaam maar zeker te gaan inlichten. We hebben maandag pas weer een afspraak met de oncoloog om de onderzoeken te bespreken. In het weekend werken ze niet!
Ik had de week voorafgaand aan deze horror droom een nieuwe camera gekocht. Die krengen kosten nogal wat. En nu? Zou dat hele proces nog kunnen worden terug gedraaid? Ik moet mijn broodfonds inschakelen. Mijn kantoor opzeggen. Afspraken en opdrachten verzetten maar waarschijnlijk gewoon annuleren. Mijn bedrijf stilleggen. Voor hoe lang, en dan?
Het tweede helse weekend breekt aan en moet worden overwonnen met nog meer onzekerheid dan daarvoor. Dit is killing! Onwerkelijk! Niet waar! Maar helaas wel! Alles doet pijn. Is dat kanker of stress? Hoe erg zou het zijn. Hoe lang heb ik nog? Is het leven over of komt het goed? Zie ik mijn kinderen nog opgroeien? Kut, ik wil helemaal niet dood gaan!! Ik heb nog zoveel te doen!!!
Beste Twan, Er gaat zoveel door mij heen als ik je verhaal nu lees. Een totaal ander verhaal dan de mooie films van jou die ik mocht bewonderen. Wat kun je aan dit nieuwe verhaal als relatief buitenstaander toevoegen behalve dat ik je blog belangstellend lees en in gedachten deel in de emotionele strijd die jullie ondergaan. Ik wens jullie heel veel kracht en doorzettingsvermogen en steun van allen die om je geven.
Ha Twan, gisteren spraken we elkaar nog bij PCK in Eersel. En net lees ik je goed geschreven, buitengewoon dappere blog. Uit eigen ervaring weet ik wat het is, diagnose longkanker. Len heeft het niet overleefd. Maar jij wel, dat weet ik zeker. Heb vertrouwen in je oncoloog en laat je door hem/haar leiden bij je weg naar genezing. Sterkte, Rob
Beste Twan en Miriam, ik ben me zoals iedereen rot geschrokken van het bericht. Hoewel ik jullie amper ken hakt zo’n bericht er toch in. Heb al regelmatig aan jullie gedacht en ik wens jullie alle kracht die je nodig gaat hebben om dit te overwinnen. Deze blog blijf ik volgen, voor jou goed om van je af te kunnen schrijven en prettig voor iedereen die benieuwd is naar hoe het gaat op de hoogte te houden.
Angelique (tante van Marlies)
Niet te bevatten! Zo zit je bij de zwemles van je zoon, plannen te maken voor vakantie. Skiën, is dat wel slim met een eigen bedrijf, welk risico loop je? En dan dit…!! Mooi geschreven, dit helpt mensen begrijpen wat er door je heen gaat en begrip geeft steun. Heel veel kracht, sterkte en moed de komende tijd, zodat je hier doorheen gaat komen!! Liefs Bregje Damhuis (en ook van Stefan, Noa en Tobias)
Lieve mooie Twan, jij ondergaat waar ik zo verschrikkelijk bang voor ben, hoe moet jij je dan voelen? Hoe machteloos kan je je voelen. Tenminste zo voel ik het. Ik zei tegen Amber en Erik E. dat ik moeite heb om hier mee om te gaan. Dat ik niet weet wat te doen. Ik ken je al zo lang, Gun je zoveel. Maar het enige wat ik kan doen is veel aan je denken, Tenzij je nog wat anders weet, want ik ben bereid ver te gaan zoals je ongetwijfeld weet 🙂
Dikke kus! x
Jee Twan, wist niet toen ik je de 6e trof in de wachtkamer van het mmc samen met Miriam dat je dat voor je kiezen had gekregen. Goed van je om het zo op te schrijven. Heel veel kracht wens ik jullie toe.
Hoi Twan,
Helaas heb ik ook met een kankerbijl mogen hakken….
Vasten heeft me geholpen bij het goed ontvangen vd chemo en t gevoel dat IK wezenlijk een bijdrage leverde aan mijn behandeling:
Received by my oncologist:
https://www.boogstudycenter.nl/studie/270/direct.html met name het pdf-bestand dat in deze link zit.
Received by a lady which was declared dying after a car accident. After her way of doing she is well now and her brain is doing so great that she is in the roll of director of a big company.
Valter Longo heeft het vasten juist in verband met het genezen van kanker onderzocht en hij heeft het vasten op chemo-patiënten in LA toegepast- met een enorm succes. Daarom vind ik Valter Longo en zijn advies onderaan het beste wat jou in deze situatie zou kunnen overkomen. Kijk maar op YouTube naar Valter Longo https://www.youtube.com/watch?v=LGafhm1cuSI (in het Engels).
En als je het met het Duits vol houdt, zo zou je ook naar de ARTE docu “Fasten und Heilen” kunnen kijken. Deze docu-film was voor mij de eye opener in oktober 2014. Ik ben door vasten van suïcidale depressie genezen, na 6 jaar drama…Geen pillen, alleen vasten, lopen/bewegen en dagelijks mediteren. https://www.youtube.com/watch?v=Nyyb74PHIQs
Vasten en meditatie zijn sinds 3 jaar mijn geheimrecept voor onaantastbare gezondheid, bovengemiddeld hoge energie- niveau, succes, geluk en feel-good-all-the-time!
Deze link verwijst naar een klooster in Oostenrijk waarbij Vasten aanbieden aan klanten, hun broodwinning is. Niet geënt op kanker maar op iedereen omdat het gezond is. http://www.klosterpernegg.at/?gclid=CNTF4ry2x9YCFQhuGwodzzoJtQ
Received by Coen van Veenendaal:
Valter Longo:
If the oncologist agrees, the patient can fast for 3 days before and 1 day after chemo. Depending on what type of chemo is being administered and at what intervals this could change. Patients should avoid re-feeding (resuming their regular diet) until the chemotherapy is below toxic blood levels (usually 24-48 hours after administration). Although we have rarely seen negative side effects caused by fasting (high liver toxicity markers in 1 patient fasting and receiving a chemo cocktail) there are some potential risks so keep that in mind. For example, an early re-feeding immediately after the chemo could cause liver damage, because of the combination of hepatotoxic drugs with the proliferation of the liver caused by fasting. For this reason is important to have a minimum of 24 hours after the chemotherapy is administered. Also, several patients have fainted while taking hot showers after several days of fasting probably because of the major reduction in blood pressure and glucose levels after day 1 of fasting. The patient should not drive or operate machinery or should be accompanied by someone during the fasting period. Most people can drive while they are fasting but for a few this could be a problem so unless you know fasting does not affect your ability to drive, don’t drive. Starting 24 hours after the chemotherapy, the patient should only eat rice, pasta or a similar source of carbohydrates + soups + fruit juices for a period of 24 hours. Then, a normal diet can be resumed, paying particular attention to nourishment (vitamins, minerals, proteins, essential fats). The patient should also try to return to within 2-3% of their body weight before doing another fasting cycle. Obese patients should consult their doctors on whether some of the weight loss caused by fasting is advisable and whether they should try to remain at the lower body weight. Diabetic patients should not undergo fasting unless this is approved by their diabetologist. Subjects on hypertension medication should also talk to their doctor about the blood pressure drop caused by fasting and the risk of combining fasting with medications. Until clinical trials are completed fasting will remain an experimental procedure and should only be considered with the approval of the oncologist and when other viable options are not available or are known to be ineffective.
Between fasting cycles, a low sugar accompanied by a mostly plant based 0.8 grams/kg of body weight/day protein intake diet (approximately 10% calories from proteins) is recommended but a registered dietitian should be consulted to avoid malnourishment and unwanted weight loss.
Max 200 kcal: ea, water and the soups.
Articles:
http://www.nu.nl/gezondheid/2736287/vooraf-vasten-versterkt-effect-chemotherapie.html
http://stm.sciencemag.org/content/early/2012/02/06/scitranslmed.3003293
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25584154
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21088487
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21516129
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23454633
Heftig…
Je gaat het redden Twan. Ook voor jou met zovele anderen opgeven is geen optie. Het zal een heijdens karwei worden, maar ik denk dat er heel veel mensen achter je staan die jou de steun en kracht geven die je door deze periode helpen. Dus moed erin houden en goed voor jezelf zorgen. Groetjes Will