9. Het einde nadert

Dinsdag 5 februari t/m 21 februari

Ik heb niet veel te vertellen deze keer, ook niet heel veel inspiratie maar vooral geen energie. En sorry voor de titel; Ik moet ook een beetje aan de kijk- en leescijfers denken.

Een dag voor de derde kuur wordt de chemo een week uitgesteld. Mijn bloed is niet voldoende hersteld. Weekje wachten dus! Ook al wordt me op het hart gedrukt dat het voor de behandeling niks uit maakt, heb ik veel moeite om dat te geloven. Alles wat nu niet wordt aangepakt kan ongehinderd doorwoekeren, of reorganiseren om opnieuw aan kracht te winnen. En dus weer een stap terug! Dat wil ik niet en dat kan ik ook niet. Het zit niet in mijn karakter om een stap terug te doen! Ik probeer mezelf maar wijs te maken dat ik een beetje een luie kanker cel heb.

De laatste maanden heb ik bewust heel erg weinig gegoogled over (long)kanker omdat ik geloof dat je meer verstrikt raakt in alle verhalen en mythes die gewild en ongewild in je hoofd nestelen dan dat het je goed doet. Maar op de site van mens en gezondheid vond ik een interessant stukje over de verdubbelingstijd. Dat geeft wel een mooi beeld van de snelheid van ontwikkeling van kanker zodat ik mezelf een klein beetje minder zorgen maak:

Van gezond weefsel kunnen we zeggen, dat het celverlies 100% bedraagt ten opzichte van het aantal cellen dat nieuw gevormd wordt. Gedurende het kankerproces is het celverlies echter 95 tot 99%, dus de nieuwvorming is dan groter dan het celverlies. Hoe dichter het celverlies de 100% nadert, des te trager groeit de tumor. Het is dan ook niet belangrijk om te weten hoeveel celdelingen er per tijdseenheid plaatshebben, want dat zegt weinig over de groei van de tumor. Om omtrent de snelheid van de groei informatie te geven heeft men de tumor-verdubbelingstijd ingevoerd, en deze verdubbelingstijd is veel langer dan de tijd tussen twee delingen.

De verdubbelingstijd ligt meestal tussen de 100 en 200 dagen, en gedurende deze periode wordt het volume van de tumor dubbel zo groot. Bij een snelle verdubbelingstijd van bijvoorbeeld 125 dagen zal de tumor zich driemaal per jaar verdubbelen. Het kankerproces begint met een enkele kankercel, en na 3 verdubbelingstijden is uit deze cel, dus na een jaar, een groepje van 8 celletjes ontstaan. In dit geval zal, als men de verdubbelingstijd van 125 dagen aanhoudt, het rekenkundig 10 jaar duren, voordat uit die ene kankercel een tumor is gegroeid, die door zijn formaat begint op te vallen. Als in zo’n geval een tumor wordt gesignaleerd, dan heeft die patiënt al minstens tien jaar kanker.

https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/ziekten/24856-hoe-snel-groeien-kankercellen.html

Uiteindelijk zit de derde chemo zit er toch in. Ik had me goed voorbereid en ging gefocust en fit de eerste dag tegemoet. ‘S avonds kwam ik moe maar bijna vrolijk fluitend thuis, die eerste lange dag. Vanaf dag drie kwam de man met de hamer en die heeft het goed naar zijn zin deze keer. Hij waart hier, na ruim een week, nog steeds rond en lijkt zijn bivak op te slaan.

Ik krijg rillingen als ik denk aan de smaak van mijn eigen speeksel. Zo vies! Dat duurt bij mij een dag of 6-7, is mijn ervaring inmiddels. Met een licht hoofd en een beetje langs de werkelijkheid aanschurend probeer ik door de dagen te kruipen. Wetende dat het maar een paar dagen duurt en ook weer overgaat begin ik af en toe de moed te verliezen. Ik weet rationeel gezien dat dat o.a. komt door het gebruik van allerlei soorten medicijnen. En hoe hard ik ook tegen mezelf roep dat dit allemaal maar bijzaak is (mijn voorgenomen mantra) lees ik in één van de bijsluiters van de medicijnen dat tijdelijke doofheid kan optreden.

Sinds 27 december verkeren we in een bubble, de start van de eerste chemo, de behandelingsbubble. Mijn agenda werd overgenomen door de artsen en verpleegkundigen, en ‘mijn bedrijf’ groeit uit naar ongeveer 15 werknemers. Dat zorgde voor een vertrouwd en veilig gevoel. Bijna dagelijks naar een ziekenhuis. Ik zat dicht bij het vuur. Ik hoefde maar iets te vragen en er werd vrijwel meteen actie ondernomen. Die ‘prettige’ bubble loopt nu op z’n eind. Ik had verwacht dat ik opgelucht zou zijn en blij. Ik zou taart gaan halen en een klein feestje vieren, maar het gevoel van de veilige bubble heeft een beetje plaats gemaakt voor opnieuw een gevoel van onzekerheid. Heeft het allemaal zin gehad? Ik ben nog niet genezen en zál ik ooit genezen? Of zal ik ooit het vertrouwen terug krijgen in mijn eigen omhulsel?

Onze kinderen slaan zich goed door de situatie heen. Ik ben erg trots op ze. Ze merken dat ik meer klachten krijg door de behandeling en ze gaan daar, ieder op hun eigen manier, heel lief en zorgzaam mee om. Om ze zo betrokken te laten zijn, zijn Miriam en ik vanaf het begin heel open en eerlijk geweest naar ze. We hebben van het ziekenhuis voor ieder een verwerkingskoffertje gekregen en boeken waaruit ze konden lezen. Dat werkt heel goed en helder. Het bezoek aan het ziekenhuis waar ik word bestraald was spannend maar tegelijkertijd duidelijk en interessant.

De overbuurvrouw kwam naar me toe en vertelde dat haar man, sceptisch als hij is, baat heeft gehad bij het ‘overlezen’ van zijn pijnklachten tijdens zijn bestraling. Ik, ook zo sceptisch als iets, dacht verrek maar bestralen=verbranden! Mijn oma heeft het doorgegeven aan mijn tante. Dus meteen mijn moeder gebeld en gezegd dat ze haar zus moest aansporen om snel en vol overgave te gaan bidden, baat het niet dan schaadt het niet. En wonder boven wonder, na wat opstartproblemen, verdwenen de klachten bijna helemaal. Tot 18 februari. De klachten zijn terug en moeten helaas worden bedwongen met extra medicijnen. Nog 4 bestralingen te gaan plus een uitwerktijd van een week of 1,5. Het wordt waarschijnlijk nog iets minder fijn.

Het einde nadert. Op woensdag 27 februari, een dag nadat ik mijn voorlopig laatste verjaardag heb gehaald is het klaar. Met de bestraling dan, en dan zit deel 1 van de behandeling erop! Op naar deel 2, maar eerst even behandelingsvakantie! Een tijdelijk staakt het vuren. Hoop dat de vijand, of wat er van over is, er ook zo over denkt. Half maart wordt de strijd voortgezet!